مطالعه میانکنش نانوفیبریلهای پروتئینی تهیه شده از لیزوزیم سفیده تخم مرغ با رنگهای آزوی محلول

پساب رنگی صنایع، از جمله بخشهای آلاینده محیط زیست تلقی میگردند. 70 درصد رنگهای تجاری تولید شده رنگهای آزو هستند. اکثر این رنگها سمی و حتی سرطانزا میباشند که حذف آنها از پساب ضروری است. فرایندهای تصفیه متداول، برای رنگزدایی کامل پساب روش مناسبی نمیباشد و مستلزم صرف هزینه و زمان بالایی میباشند. روش جذب و انعقاد فرایند موثرتری برای حذف رنگها از محلولهای آبی، از نظر سادگی، کارایی بالا و اقتصادی بودن است.امروزه تحقیقات زیادی روی جاذب های جدید با بکارگیری پلیمرهای آلی طبیعی و سنتزی صورت می پذیرد. از تجمعات پروتئینی و نانوفیبریلهای پروتئینی میتوان بدلیل سازگاری با محیط زیست بعنوان یک بیوپلیمر و منعقد کننده طبیعی برای حذف رنگ از پساب صنایع استفاده کرد. در مطالعه حاضر، پس از تخلیص پروتئین لیزوزیم از سفیده تخم مرغ و القای فیبریلاسیون، نانو فیبریلهای لیزوزیمی، از نظر توانایی جذب زیستی هشت رنگ آزوی محلول، اسید رد 114، اسید رد 88، کرایزولیدین، بیسمارک براون آر، دایرکت ویولت 51، راکتیو بلک 5، راکتیو اورنج 16 و کنگورد بررسی شد. آزمونهای تعیین مشخصات پروتئین و فیبریل نشان داد که پروتئینی با درصد خلوص بالا بدست آمده و فیبریلهای آمیلوئیدی با ساختار صفحات بتا با قطر حدود 40 نانومتر تشکیل شده است. اثر دوز جاذب، ph، قدرت یونی و دمای محلول بر کارایی جذب بررسی گردید. حذف رنگها از محلول، توسط نانوفیبریلها به میزان غلظت نانوفیبریل وابسته بود اما رنگبری پایداری بالایی در دماهای متفاوت نشان می داد. ph اثر ویژه ای بر میزان رنگبری داشت و در حدود ph خنثی بهترین جذب انجام گرفت. همچنین افزایش قدرت یونی باعث کاهش رنگبری فیبریل شد. بر طبق نتایج بدست آمده، نانوفیبریلهای لیزوزیم توانایی رنگبری محلول آبی از رنگهای مورد تحقیق را داشته و می توانند بعنوان یک جاذب بیوپلیمری موثر برای حذف رنگهای آزو از پساب توسط فرایند انعقاد باشند.